با سلام، من یه مدتیه که یه سری افکار ذهنمو مشغول کرده و همش ازین شاخه به اون شاخه میپره ذهنم، اینکه چرا انسان خلق شده،چرا انسان باید زندگی کنه، ما چرا به این شکل به وجود اومدیم و ازین قبیل سوالات، که همش دارم با خودم کلنجار میرمو به خودم جواب میدم ولی باز این افکار تو ذهنم میاد، و جواب من به خودم این هست ک خدا انسان رو به این شکل افریده و ذات انسان اینجوریه ک زندگی کنه و خوببو دوست داشته باشه ولی بازم دلم قانع نمیشه ک چرا واقعا ما انسان ها زندگی میکنیم و... بعضی وقتا اظطراب و استرس میگریم و به خودم میگم مثل بقیه ادمها ک به این چیزا فکر نمیکنن زندگی کنم ولی بازم ذهنم میخواد به چرایی موضوع پی ببرم، بعضی وقتا هم ازین میترسم ک شنیدم کسایی ک به این چیزا فکر کنن خل میشنو ازین حرفا( خواهشا کمکم کنید به روزای خوبم برگردم و به این چیزا فکر نکنم این افکار فلسفی خستم کرده دیگه.